«شادی ملی» به مثابه یک مؤلفه قدرت راهبردی

❇️ بیانات رهبر معظم انقلاب (۱۴۰۴/۰۷/۲۸) در تمجید از مدال‌آوران و تأکید بر «شاد کردن مردم»، فراتر از یک تقدیر فرهنگی، یک کد راهبردی و یک دستورالعمل امنیتی است. در دکترین جنگ‌های ترکیبی مدرن، «روحیه ملی» و «امید اجتماعی»، نه یک متغیر فرهنگی، که یکی از اصلی‌ترین مؤلفه‌های «قدرت ملی» و یک هدف استراتژیک برای دشمن محسوب می‌شود.

❇️۱. شادی ملی به عنوان «پادزهر جنگ شناختی»:

هدف اصلی دشمن در جنگ شناختی، نه القای ناکارآمدی، که تزریق سیستماتیک «یاس»، «افسردگی» و «بی‌آیندگی» در کالبد جامعه است. جامعه‌ای که افسرده و ناامید باشد، اراده مقاومت خود را از دست می‌دهد و بدون شلیک حتی یک گلوله، از درون فرو می‌پاشد. در چنین میدانی، هر عاملی که بتواند «شادی» و «غرور ملی» تولید کند، به مثابه یک «پادزهر» عمل می‌کند. یک پیروزی ورزشی یا یک موفقیت علمی، با ایجاد یک موج مثبت و فراگیر، تمام رشته‌های دشمن در پمپاژ ناامیدی را برای مدتی پنبه می‌کند. این، یک عملیات پدافند غیرعامل در برابر تهاجم روانی دشمن است.

❇️۲. «قهرمان‌سازی» به مثابه «الگوسازی» آلترناتیو:

دشمن با تمام توان رسانه‌ای خود در حال ترویج الگوهای مبتذل، فردگرا و مصرف‌زده در میان نسل جوان ماست. در مقابل، یک قهرمان ورزشی یا یک نخبه علمی، یک «الگوی آلترناتیو» و در دسترس است. این قهرمانان، نماد «تلاش»، «همت»، «ایمان» و «میهن‌دوستی» هستند. تکریم و برجسته‌سازی این چهره‌ها، یک سرمایه‌گذاری راهبردی برای «ایمن‌سازی هویتی» نسل آینده است. هرچه جوانان ما قهرمانان واقعی و ملی خود را بیشتر بشناسند، از قهرمانان کاغذی و وارداتی دشمن، فاصله بیشتری خواهند گرفت.

❇️ نتیجه‌گیری:

در پارادایم امنیت ملی امروز، حمایت از ورزش قهرمانی و نخبگان علمی، یک امر لوکس یا حاشیه‌ای نیست؛ بلکه یک «سرمایه‌گذاری مستقیم بر روی سرمایه اجتماعی و امنیت روانی» کشور است. دستگاه‌های مسئول باید با این نگاه راهبردی، به این عرصه‌ها به عنوان یکی از خطوط مقدم مقابله با جنگ نرم دشمن بنگرند و آن را تقویت نمایند.

#قدرت_نرم

#سرمایه_اجتماعی

#امنیت_ملی

#جنگ_شناختی

#شادی_ملی

✍️ #سعید_سپاهی